Sunday, 23 December 2018

Απλά τύχη να έχεις ανθρώπους γύρω σου!


Χμμ... Περπατώντας και σήμερα ομολογώ ότι ένιωσα ένα κενό.
Πολλοί-ες σκέφτονται.. "Χριστουγεννιάτικες μέρες" σημαίνει παρέες, βόλτες, club,bar και αρκετή εύθυμη μουσική. 
Για κάποιους-ες ένας Frank Sinatra, για άλλους-ες κάτι έντεχνο ή ακόμα χριστουγεννιάτικα "λαστ κριστμας".. Γιειιιι!
Προτιμώ τα δικά μου.. 

Εκεί που περπατούσα κι έφτιαχνα στο μυαλό μου ιστορίες με ότι λεπτομέρειες έβλεπα και εστίαζε ο νους μου, έφτασα κάπως μακρυά.
Είχε πέσει τώρα πια νύχτα και ξεκίνησε να έχει αυτό το κρύο που φτάνει κόκκαλο.

Αλλά συνέχισα αρκετά μέχρι να βρω τους περιβόητους δρόμους με τα λαμπάκια..
Όχι,όχι.. Δεν έφτασα στο Βόλο. Χαχα

Κάπου προς Δυτικά πάτησα, μετά από πολλά χρόνια. Μέσα σε αυτή τη διαδρομή, μου ήρθε μια όμορφη ιστορία. Ναι, είμαι ονειροπόλος χιχι

Και καθώς περπατούσα με τα ακουστικά μου να παίζουν τις μουσικές που αυτές τις μέρες με συντροφεύουν. Χτύπησε το κινητό!
Τί ευχάριστη έκπληξη, σκέφτηκα.
Χρόνια είχα να ακούσω τον ήχο κλήσης χιχι

Ναι! Απόψε στο είπα, θα μιλήσω για εσένα. 

Παραδόξως σε προσπέρασα από ότι μου είπες. Ναι! Ήσουν στο μαγαζί που αυτές τις μέρες έχει ένα εκατομμύριο λαμπάκια και κεριά. Ζεστό κλίμα και διάβαζες το βιβλίο σου.

Γύρισα και ομολογώ ότι είσαι η καλύτερη παρέα μου για απόψε.

Είναι οι στιγμές που δεν θέλεις να περάσει ο χρόνος. Τουλάχιστον το μαγαζί ξέρουμε ότι θα είναι ανοιχτό ως τις πρωινές ώρες.

-Οπότε να παραγγείλω ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί? (αναρωτήθηκα)

Και απάντησες
-Πρέπει να ζούμε τις στιγμές και ότι έχεις χρόνο. (Όπως σου είχα ξαναπεί κάποτε.) 

Όσο περίεργο κι αν φαίνεται αυτό μόλις το έγραψα ενώ κάθεσαι απέναντι μου, υπό το φως της φώτο!
Καλή μας συζήτηση και ευχαριστώ για απόψε που απλά ξανακουσα το κινητό μου να χτυπάει.. Χιχι

ΥΓ: τα πιο ξαφνικά είναι και τα πιο πολύτιμα, μέτρα μόνο στιγμές. Αρκεί μόνο μια καλή παρέα και το χαμόγελο σου ;)

Αφιερωμένο στην φίλη Άννα

No comments:

Αρνούμαι τον κόσμο σας

Ο χρόνος περνά και δείχνει τα σημάδια του. Η φύση απλά είναι πάντα εκεί. Σημάδια λέω τις πληγές του ανθρώπου. Η φύση του είναι πάντα ε...