Saturday 30 June 2018

Humanity? where?

Τόσες λέξεις στο μυαλό
δεν τις διάλεξα εγώ
Απλά φάνηκαν στις σελίδες μου.

Και τώρα ήσυχα και μοναχικά στέκομαι σιωπηλός.

Κατόρθωμα? Να στέκομαι μόνος?

Ίσως και ναι.. Να το ζητούσα και να που στέκομαι να γράφω για αυτό.

Συνειδητοποίησα πολλές στιγμές ότι οι άνθρωποι πλέον δεν δίνουν, μόνο παίρνουν.
Δεν βοηθούν, μόνο ζητούν...
Για αυτό κράτησα τις αποστάσεις μου.
Μπορεί αυτά που έζησα να με έκαναν να μισώ το ανθρώπινο είδος, μα δεν φταίνε αυτοί. Εγώ ήμουν δίπλα τους.

Δες τον κάθε διπλανό σου και σκέψου για μια στιγμή γιατί είναι εκεί? Σίγουρα μένει εκεί επειδή κάτι κερδίζει από εσένα.
Αν πάλι είσαι σαν εμένα, να δίνεις ψυχή, κάποια στιγμή θα δεις την αλήθεια και την πραγματικότητα.

Ίσως μεγαλώνουμε λάθος,
Μπορεί να ζούμε λάθος,
αλλά ποτέ δεν θα γίνουμε "άνθρωποι"..

Δύο είδη υπάρχουν μόνο...
Αυτοί που δίνουν
και αυτοί που παίρνουν..

Η ζωή είναι σύντομη και ομορφότερη όταν την ζεις όπως εσύ επιθυμείς. Χωρίς καλούπια και πρέπει, δήθεν φίλους και συμφέροντα.

Η ζωή είναι δική σου,
να την απολαύσεις όπως πρέπει
και όχι να πηγαίνεις με την μόδα.


Αρνούμαι τον κόσμο σας

Ο χρόνος περνά και δείχνει τα σημάδια του. Η φύση απλά είναι πάντα εκεί. Σημάδια λέω τις πληγές του ανθρώπου. Η φύση του είναι πάντα ε...