Η τελευταία περπατάδα..

Απόφαση στιγμής να κάνω την πιο μακρινή περπατάδα. Αν και οι εικόνες είναι αμέτρητες στο μυαλό μου, απομνημόνευσα κάποιες.

Κάτι που ποτέ δεν μου άρεσε.

Αλλά πώς μπορείς να πεις τελικά όσα είδες χωρίς εικόνες;

Λατρεύω τις λεπτομέρειες, τη φύση και την οπτική γωνία του καθένα ανθρώπου.

Το ταξίδι ξεκίνησε στην πόλη που το 2018 με έκανε να λατρεύω αυτές τις λεπτομέρειες λίγο περισσότερο. Ειδικά τις νύχτες μου, που επικρατεί ηρεμία στα τόσα αμέτρητα δρομάκια.

Σαν τη ζωή..

επιλέγεις προς τα που θα αφιερώσεις τον χρόνο σου.

Αριστερά?Δεξιά? ή Ευθεία?

Κι αν πετύχεις να περπατήσεις σε όλα, μετά παίζει ο χρόνος. Ο ήλιος πέφτει τόσο διαφορετικά στο οτιδήποτε διακρίνεις σε αυτές τις βόλτες σου.

Και ήρθε η ώρα για ευχές, μέχρι να ξεκινήσεις ξανά να περπατάς στον υπόλοιπο χρόνο..

Καλή σας χρονιά.