Περπατώντας στα στενά και αυτή τη νύχτα συλλογίζομαι ιστορίες από έναν κόσμο καλύτερο, πιο όμορφο.
Τολμώ να πω ότι αυτός ο κόσμος δεν έχει ανθρώπους, οπότε δεν υπάρχει κίνδυνος να καταστραφεί.
Η φύση κυριαρχεί και έχει έντονα χρώματα και όμορφα στοιχεία. Σκέψου ότι αν θες να ζήσεις εδώ πρέπει να σταματήσεις να σκέφτεσαι και να ταξιδεύεις σε όσα θα βλέπεις εμπρός σου. Δεν θα υπάρχουν συναισθήματα, παρά μόνο για ότι βλέπεις σε κάθε σου βήμα.
Χωρίς ανθρώπους γιατί οι άνθρωποι πληγώνουν. Πληγώνουν άλλους ή την φύση. Ο καθείς νιώθει ότι πρέπει να καταστρέψει και το χειρότερο είναι όταν ακουμπάνε ψυχές και τις τσαλακώνουν. Αμέτρητες τσαλακωμένες ψυχές περπατάνε τα βράδια και μαζεύουν κομμάτια από λίγη ελπίδα, λίγη ζωή ακόμα.
Μπες στον κόσμο αυτόν, του μυαλού και μείνε όσο πιο πολύ μπορείς εκεί μέσα. Ίσως είναι καλύτερα για εσένα, δίχως πληγές και σημάδια.
Έπαψες να αναζητάς ανθρώπους, γιατί όταν έκανες εσύ το βήμα να ζήσεις κάτι όμορφο και να ανακαλύψεις αυτούς τους λίγους όπως έλεγες. Είδες μέσα σε ένα βράδυ να γκρεμίζονται όλα γύρω σου.
Οπότε καλύτερα. Μπες σε αυτόν τον κόσμο και μην γυρίσεις πίσω να κοιτάξεις ποτέ κανέναν. Ίσως να άγγιξαν πάνω σου τόσο λάθος και τόσο κακοπροαίρετα.
Μην ελπίζεις. Ζήσε ζήσε μια ακόμη νύχτα στον δικό σου κόσμο που σε ευτυχεί.
No comments:
Post a Comment