La vie en Rose

Η πόλη του φωτός, το πανέμορφο και ρομαντικό Παρίσι. Η μαγεία του δεν περιγράφεται. Γοητευτικό και ερωτικό προσελκύει εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο που καταφθάνουν για να θαυμάσουν τα μουσεία, την αρχιτεκτονική, τα μνημεία του και τον έρωτα.

Αν περπατήσεις στην όμορφη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων και βρεθείς στην πλατεία Σαρλ Ντε Γκολ όπου βρίσκεται η Αψίδα του Θριάμβου, μην παραλείψεις να περάσεις από τον φημισμένο και έναν από τους αρχαιότερους καθεδρικούς ναούς της Ευρώπης, την Παναγία των Παρισίων. Εκεί δίπλα υπάρχει ένα μαγαζάκι το Les Deux Maggots.
Κάπου εκεί κρύβεται μία από τις πιο όμορφες ρομαντικές ιστορίες.

Αυτός καθόταν μόνος του και πάνω στο τραπεζάκι υπήρχε μια ζέστη σοκολάτα και ένα αχνιστό κρουασάν. Έβλεπε τους περαστικούς και θαύμαζε τα ζευγάρια που περπατούσαν αγκαλιασμένοι ζώντας τον έρωτα τους. Παρατηρούσε προσεκτικά όλους τους ανθρώπους και έγραφε σε ένα σημειωματάριο όσες λέξεις του ερχόντουσαν.
Το μαγαζί ήταν γεμάτο κόσμο και ο άσπρος ουρανός υποσχόταν επιτέλους κάποια ανακούφιση από την βαρυχειμωνιά. Μετά την πρωινή ομίχλη και την πάχνη, πρόβαλε στον ουρανό ένας χλωμός ήλιος, πρώτα σαν λιμνούλα από λευκό φως και αργότερα σαν ένας σχεδόν αναγνωρίσιμος κίτρινος δίσκος.

Μια στιγμή πλησίασε μια γυναίκα με συνηθισμένο κορμί. Ούτε κοντή, ούτε λεπτή. Φορούσε μια κορδέλα που κρύβει τα σγουρά μαλλιά της. Δεν βάφεται, εκτός από λίγη σκιά.
Ο άνδρας δαγκώνει τα χείλη του και μένει άναυδος και γοητευμένος από την παρουσία της.
-Επειδή το μαγαζί είναι γεμάτο, θα μπορούσα να κάτσω στο τραπέζι σας, ρώτησε με μια όμορφη χρεία που τον έκανε να νιώσει ένα φτερούγισμα.
-Ασφαλώς μπορείτε, της απάντησε και ψιλοκοκκίνησε. Γύρισε γρήγορα προς το σημειωματάριο του και συνέχιζε να κάνει ότι γράφει, αλλά το μόνο που κατάφερνε ήταν να αποτυπώνει κάποιες μουτζούρες.
Εκείνη την στιγμή ακουγόταν στο μαγαζί το La vie en rose της Edith Piaf.
Η γυναίκα αφού παρήγγειλε μια ζέστη σοκολάτα, γύρισε και είδε τον άνδρα που έκανε ότι έγραφε.
Αυτός γύρισε και την κοίταξε μέσα στα μάτια της.
-Από εδώ είστε; την ρώτησε με τα σπαστά γαλλικά που γνώριζε.
-Όχι, έχω έρθει να ζήσω το όνειρο μου. Βλέπετε, χρόνια ήθελα να επισκεφτώ το Παρίσι και έκλεψα λίγο χρόνο. Και να που είμαι εδώ. Είμαι από την Ελλάδα, αν γνωρίζετε. Κι εσείς όμως δεν φαίνεστε για Γάλλος.
Σταμάτησε τα σπαστά γαλλικά του και αποκρίθηκε στα ελληνικά.
-Από ποιο μέρος της Ελλάδας; Ποτέ δεν ήμουν καλός στην προφορά. Κι εγώ για διακοπές έχω έρθει εδώ.
Φωτίστηκε το πρόσωπο της και χαμογέλασε. Μέσα στα τόσα εκατομμύρια ανθρώπων έπεσε σε Έλληνα.
-Αθήνα μένω, απάντησε.
-Κι εγώ στην Αθήνα. Στην πόλη που τελικά κρύβει όμορφους ανθρώπους.
Μαγεμένος από το βλέμμα της ένοιωθε σαν μικρό παιδί.
-Ταξίδι αναψυχής;
-Αναψυχής, αναζήτησης. Βλέπετε πάντα με γοήτευε το ερωτικό στοιχείο αυτής της πόλης. Υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που έρχονται εδώ να ζήσουν ρομαντικά και δείχνουν τόση πολύ αγάπη. Ο έρωτας αιωρείται και αγγίζει τις ψυχές των περισσότερων. Συγγνώμη για τα χαμένα μου λόγια, αλλά δείχνεται τόσο όμορφη και γοητευτική που δύσκολα βρίσκω τις λέξεις.
-Ονειροπόλος, παρατηρητής των ανθρώπων δηλαδή; Ευχαριστώ για το κομπλιμέντο. Κι εσείς από μακρυά δείχνατε και δείχνετε πολύ γοητευτικός. Σας κοιτούσα ώρες από τον απέναντι δρόμο, δεν περίμενα βέβαια να πέσω σε έναν Έλληνα. Πώς και μόνος;
-Δεν βρήκα το τέλειο και δυσκολεύομαι να συμβιβάζομαι με λάθος ανθρώπους. Αναζητώ κάποια που να με κάνει να ζω κάθε μέρα σαν να την γνωρίζω πρώτη φορά. Βλέπετε, στις μέρες μας τα διαζύγια υπερτερούν από εφήμερους έρωτες και δύσκολα πλέον υπάρχει συνεννόηση. Εσείς πώς και μόνη;
-Έχω μάθει να ζω μόνη, μου αρέσει. Για τους λόγους που προείπατε και γιατί όπου και να ψάξω το μόνο που εντοπίζω είναι σαρκικές απολαύσεις και τίποτα που να αγγίζει το μέσα μου. Να κουμπώσω την καρδιά μου με κάποιον.
-Δεν φοβάστε αν ξεκουμπώσει ότι θα μείνει ένα κενό;
-Η πιο δυνατή στιγμή είναι να κουμπώσει η καρδιά μου με κάποιον πιστεύω.
-Και τί σας έκανε να επιχειρήσετε με εμένα; Δεν με γνωρίζετε, ούτε ξέρατε ότι θα κατέληγα γνωστής της ελληνικής γλώσσας.
-Πήρα το θάρρος μιας και έβλεπα που παρατηρούσατε όλα αυτά τα ζευγάρια που προσπερνούσαν και το βλέμμα σας να ζηλεύει όμορφα όλους αυτούς.

Συνέχισαν να μιλάνε με τις ώρες και μέσα στις ώρες που περνούσαν οι ζεστές σοκολάτες στο τραπέζι πήραν μορφή με δύο κρυστάλλινα ποτήρια και ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί.

Η ιστορία μοιάζει λίγο αδιάφορη, αλλά η στιγμή ήταν μοναδική. Μέσα στα τόσα εκατομμύρια από επισκέπτες στην πόλη του φωτός βρέθηκαν δύο όμορφες στιγμές και κούμπωσαν όμορφα.

Έφυγαν από το μαγαζάκι και περπατούσαν με τις ώρες λέγοντας προσωπικές ιστορίες και απόψεις.
Ο ουρανός είχε πάρει ένα μοβ χρώμα τόσο όμορφο σαν από παραμύθι και ο πύργος του Άιφελ έδειχνε τεράστιος στην όψη που αντίκριζαν. Κάθισαν στην ουρά για να ανέβουν στην κορυφή του και να δουν το φωτισμένο Παρίσι. Στην κορυφή ήταν που έδωσαν τα πρώτα φιλιά και μένοντας αγκαλιασμένοι είδαν το πιο όμορφο θέαμα. Από κάπου ξεπροβάλλαν αμέτρητα μπαλόνια και να αιωρούνται στον ουρανό.
Αγαπήθηκαν και ερωτεύτηκαν τόσο δυνατά. Το ιδανικό ζευγάρι που ποτέ δεν είχε ούτε μια ατέλεια.
Στον επόμενο χρόνο παντρεύτηκαν στις Σπέτσες, σε ένα εκκλησάκι δίπλα στην θάλασσα που τόσο αγαπούσαν. Τους άρεσε να χαζεύουν τα κύματα και να είναι αγκαλιασμένοι στο φως του φεγγαριού.
Βρίσκονται χαμένοι μέσα στην Αθήνα, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι στις μέρες μας.
Μια τυχαία στιγμή κάπου στην πιο ερωτική πόλη του κόσμου βρέθηκαν, ερωτεύτηκαν και αγαπήθηκαν. Κούμπωσε η καρδιά του καθένα τόσο τέλεια, που έζησαν για πολλά χρόνια ως το πιο ταιριαστό ζευγάρι στις μέρες μας.
Κάθε μέρα την ζουν ξεχωριστά, δημιουργώντας στιγμές. Έχουν συνεννόηση και τα προβλήματα τα αντιμετωπίζουν μαζί, ενωμένοι, αγαπημένοι.
Παρέα τους ζούνε και τα δύο γατιά τους που είχαν από τότε που ζούσαν μόνοι τους.
Μια ρομαντική ιστορία που δεν χωράει, παρά μόνο χαρά και la vie en rose..

Εσύ θα ήθελες να ζήσεις μια ουτοπία;
Εφόδια στον μικρό χρόνο της ζωής μας είναι η αγάπη. Όταν το συνειδητοποιήσουμε θα χαθούν όλες οι κακές σκέψεις, λέξεις.
Η ευτυχία των δύο δεν καταστρέφεται, αρκεί να το θέλουν και οι δύο…

Πάστα Φλώρα