Έφυγε η αγάπη μακρυά

Οι περισσότεροι σήμερα κρίνουν ότι η αγάπη δεν υπάρχει. Λένε καλύτερα μόνος για μια αιωνιότητα, παρά ερωτευμένος για μια στιγμή. Η αγάπη τους σκότωσε πολλές φορές κι αναγκάστηκαν ν’ αναστηθούν γοργά και να γιατρεύουν κάθε νύχτα τις πληγές τους, είτε με παρέα τη μουσική, είτε διαβάζοντας παραμύθια για αγάπη αληθινή.

Στις μέρες μας η αγάπη είναι μονόπλευρη στις περισσότερες περιπτώσεις κι ο καθένας έχει να διηγηθεί την οποιαδήποτε ιστορία που έχει ακούσει ή έχει ζήσει. Υπάρχουν βέβαια και οι αγάπες που συμβιώνουν για τα παιδιά, για περιουσίες, για το χρήμα κι ακόμα για τη φήμη.
Η ουσία της αγάπης έχει χαθεί στις μέρες μας και ίσως για αυτό να φταίμε όλοι μας. Έτσι δε λένε; Ότι ποτέ δε φταίει μόνο ο ένας; Φταίμε όλοι μας που συμπεριφέρονται κάποια ανθρώπινα όντα ως ζώα και κτήνη, εξουσιάζοντας με τη δύναμη του χρήματος, του φαίνεσθαι και της απάτης.
Τα συναισθήματα εξαφανίστηκαν κι έδωσαν τη θέση τους στις απολαύσεις της ζωής. Άλλοτε υλιστικές κι άλλοτε κτητικές. Σπάνια βλέπω ζωντανά παραδείγματα αγάπης και ίσως φταίμε όλοι μας για αυτό.

Προσωπικά είναι το καλύτερο θέμα για εμένα σ’ ένα βιβλίο, σε μια ταινία, στη μουσική ή ακόμα και σ’ ένα παραμύθι. Νιώθω ρομαντικά και τις περισσότερες φορές το εκφράζω, αλλά έχω καταλάβει ότι πλέον ο κόσμος δεν την αντιμετωπίζει έτσι τη ζωή.

Η μοναξιά έχει και τα καλά της, δεν τη φοβάμαι. Είναι συμπαθητική και πιο ειλικρινής απέναντι σου, ενώ η αγάπη πάντα κρύβει παγίδες και παρερμηνείες. Πολύ θα ήθελα να υπάρχει αγάπη για όλους μας.
Πραγματικά είναι τυχερός κάποιος που τη ζει και τη χαίρεται, αλλά για ακόμα μια εποχή νιώθω ότι έφυγε η αγάπη μακρυά…

Πάστα Φλώρα